Jak chronić przed tężcem?
Jak już wspominaliśmy, skuteczne zapobieganie chorobie opiera się przede wszystkim na terminowych szczepieniach. W pierwszych miesiącach życia organizm małego dziecka powinien przyjąć aż 4 dawki tej szczepionki, przy czym pierwsza powinna zostać zaaplikowana w drugim miesiącu, kolejna po upływie 6 tygodni, a za następne 6 tygodni trzecia. Czwarte szczepienie następuje już zdecydowanie później, bo około 16 – 18 miesiąca życia. To jednak nie wszystko – oprócz tego większość pediatrów przekonuje, aby w okresie 6, 14 i 19 roku życia przyjąć tak zwaną dawkę przypominającą. Co więcej niektórzy epidemiolodzy są zdania, że także dorośli powinni w odstępie 10 lat przyjmować szczepionkę.
Na czym w ogóle polega tężec? Jest to choroba bardzo uciążliwa. Powoduje on wielkie straty w całym organizmie i zdarza się, że jest on niestety nieuleczalny. Co więcej zapadalność na tę chorobę, w przypadku braku szczepionki jest wysoka. Zakażenie w większości przypadków następuje w momencie nawet lekkiego, ale głębokiego zranienia czy otarcia skóry. Jak wiadomo maluchom często zdarzają się różnego rodzaju wywrotki i często ulegają drobnym zranieniom podczas zabaw na świeżym powietrzu. Czasami nawet zapominają powiedzieć o nich rodzicom i nie zostają one odpowiednio zdezynfekowane. Widać więc, że najmłodsi są szczególnie narażeni na tę chorobę – to właśnie zanieczyszczenie ranki ziemią w której znajdują się zarodniki albo laseczki Clostriudium tetani powoduje rozwój choroby. Środowiskiem życia tej właśnie bakterii jest przede wszystkim ziemia, żwir oraz zardzewiały metal, który pozostawał w kontakcie z ziemią. Kiedy już zarazki przedostaną się do bezbronnego organizmu malucha, produkują one specyficzną toksynę zwaną tetanospazminą, która niestety przenika do układu nerwowego.
Choroba rozwija się u różnych osób w różnym czasie, jednak zwykle okres ten zamyka się w kilku do kilkunastu tygodniach. Im szybciej ujawni się ona u danej osoby, tym groźniejszy jest jej przebieg. Co więcej często zdarza się, że infekcja zostaje zbagatelizowana, ponieważ z zewnątrz wygląda, że ranka goi się bez większych problemów i komplikacji. Niestety w tym czasie wewnątrz organizmu rozwija się wyjątkowo niebezpieczna infekcja.
Objawy tężca są bardzo przykre i znacznie utrudniają życie osobie zakażonej. Na początku pojawia się mrowienie i swędzenie skóry oraz pogorszenie samopoczucia a nawet szczękościsk. Następnie dochodzi do usztywnienia innych mięśni ciała, ból gardła, skurcze mięśni kręgosłupa czy trudności podczas oddychania. Jeśli tylko wystąpi jakiekolwiek podejrzenie, że doszło do zakażenia, należy natychmiast udac się z dzieciakiem na ostry dyżur i oddać go pod opiekę specjalistów. Niestety zazwyczaj nie da się w tym przypadku uniknąć leczenia szpitalnego.
