Jak przygotować dziecko na pojawienie się rodzeństwa?
„Kiedy przywieźli brata ze szpitala, byłem w szoku. Brzydki, głośny, nic nie rozumie, nie może mówić, i stale wymaga opieki i zainteresowania ze strony innych. Na drugi dzień byłem bliski i chciałem go dotknąć, ale mama od razu krzyczała na mnie! Nigdy wcześniej nie słyszałem tego od mojej mamy! Uświadomiłem sobie, że trzeba coś zrobić…”
Przygotowanie starszego dziecka na przyjście na świat młodszego brata lub siostry wymaga przede wszystkim czasu, skupienia i szczególnej uwagi. Niestety wytworzenie dobrych relacji rodzeństwa już od samego początku wymaga wiele czasu i zaangażowania, które jest konieczne, aby wytworzyły się prawidłowe i w pełni satysfakcjonujące relacje. Niestety, istnieje wiele przypadków skrajnego okrucieństwa dzieci starszych w stosunku do swoich młodszych braci i sióstr. Oczywiście sytuacje podpadające pod przejawy okrucieństwa, są ekstremalne, ale prawdziwe i czasami one również maja miejsce w realnym życiu. Podstawą takiej właśnie relacji opartej na podobnych emocjach jest jasna motywacja, czyli zazdrość. Zazdrość najczęściej stoi po stronie starszego dziecka. W ogólnym sensie nie różni się ona od zazdrości dorosłych, tylko w tym wypadku przedmiotem zazdrości jest posiadanie rodziców. Można całkowicie zrozumieć takie i podobne uczucia, jeśli zazdrosnym jest się, chociaż przynajmniej raz w życiu. Świat obfituje w opisy na przykład w literaturze tego szczególnego stanu, w powieściach można nawet znaleźć wiele gotowych receptur na to jak zazdrość wybucha lub odwrotnie, jak dobrze radzić sobie z zazdrością. Dlatego nad tym tematem należy pracować już wcześniej zanim się pojawi i będziesz w pełni gotowa do rozwiązania problemu z najstarszym dzieckiem, a więc już w czasie oczekiwania na narodziny i na początku po narodzinach nowego członka rodziny.
Istnieje wiele pytań. Czy wszystkie dzieci mają poczucie zazdrości o swoich młodszych braci i siostry? Co jest w reakcjach starszego dziecka jest najbardziej niebezpieczne? I wreszcie, co zrobić? Spróbujmy odpowiedzieć na te pytania w tym właśnie porządku. Zazdrość może się zdarzyć się każdemu dziecku, nawet temu, które jest dobrze przygotowane do narodzin brata lub siostry. Czasami tylko jedno bezużyteczne słowo, może prowadzić to zaognienia uczucia zazdrości tak by wybuchło z pełną siłą. Czy można temu zapobiegać? Myślę, że jest to możliwe.
Oczywiście, istnieje zależność między wiekiem a pojawiającym się poczuciem zazdrości u dzieci starszych. Oczywiście, nie ma sensu, aby przygotować piętnasto- czy szesnastolatka do narodzin drugiego dziecka z taką samą starannością jak robi się to w stosunku do dzieci, u których występuje różnica wieku pięciu lub sześciu lat, a taka sytuacja ma miejsce, najczęściej gdzie występuje mniejsza lub mała różnica wieku. W szczególności różnice te są najtrudniejsze, jeżeli między dziećmi jest różnica wieku około półtora roku. W takim wypadku, starsze dziecko nie zwraca uwagi na twoje argumenty nie ważne jak bardzo mogą być racjonalne i mieć konkretny wymiar. Ale w tym wieku problem psychologiczny, nawet, jeśli występuje, nie jest tak wielka jak ten, który może wystąpić u dziecka starszego.
Wiadomo, już od dawna, że zapobieganie choroby prowadzi do znacznie niższych kosztów niż jej leczenie. Przy wszystkich wadach sytuacji "Senior - Junior" jest jedna ważna zaleta, istnieje, bowiem wyraźna "diagnoza", która może zapobiec ewentualnym trudnością i pozwoli je przezwyciężyć. W ten sposób problem staje się zagadnieniem z kategorii przewidywalnych i rozwiązywalnych.
Po tym jak dowiesz się, że rodzina powiększy się, masz dość przyzwoity okres czasu na przygotowanie się na pierwsze dziecko lub przygotowaniu drugiego dziecka do pojawienia się barta lub siostry, ten czas należy tylko starannie wykorzystać. W tym czasie, musimy stopniowo wprowadzać dziecko w zmiany, które powoli nadchodzą i w to, że pojawiają się pewne ograniczenia na przykład, ból pleców, z powodu, którego nie możesz podnieść dziecka, itp. mimo to, w żaden sposób nie można dać dziecku do zrozumienia, że wszelkie ograniczenia w jego życiu i zarazem Twoim pojawiają się z powodu przyszłego pojawienia się dziecka w rodzinie. Dziecko musi zaakceptować fakt, że będzie miało brata lub siostrę, i musi być przekonany, że chce mieć rodzeństwo. Nie możesz pytać starszego dziecka, czy chce brat lub siostrę, lub czy woli brata lub siostrę na takie działania nie ma akceptacji Jak tylko usłyszysz odpowiedzi przeczące spróbuj przekonać go, o tym, że niezależnie czy będzie miało brata czy siostrę powinno się cieszyć. W przeciwnym razie, można spędzić dziesięć razy więcej czasu i włożyć tyleż samo wysiłku, niż byłoby to konieczne do zniwelowania tego fatalnego "nie chcę brata, chcę siostrę".
Co powiedzieć dziecku, i w jaki sposób mu to powiedzieć? Dzieci są bardzo dobrymi wykrywaczami kłamstwa i od razu wyczują wszelkie fałszywe ruchy. Są one znacznie bardziej podatne na trochę obojętny głos niż wybuch radości i entuzjazmu. Spróbuj, więc w sposób nieplanowany dać swojemu dziecku wspaniały prezent, którym właśnie ma być brat lub siostra. Ono na pewno będzie zainteresowane przyczyną tej hojności nie należy specjalnie przeznaczyć czas na edukacyjne rozmowy. Najlepiej unikać zwrotów takich jak: " Będziesz na pewno bardzo kochał swego brata” lub „Będziemy wciąż cię kochali, nawet jak siostra pojawi się już na świecie”. Takie rozmowy mogą ostrzec dziecko, wzbudzić w nim nutę pewnego niepotrzebnego niepokoju i prowadzić do niechcianych zapytań, które mogą spowodować wiele stresu. Konieczność zapewnienia dziecku komfortu wymaga tego by dokładnie rozważyć informację, które chcemy mu przekazać, ale przede wszystkim powinny być one dozowane w ilościach bardzo małych, jak gdyby mimochodem. W żadnym przypadku nie możemy iść zbyt daleko. Tutaj najlepszą zasadą jest powiedzieć mniej, niż powiedzieć za dużo. Nie należy z tego, że w życiu dziecka pojawi się brat lub siostra powodować wielkiej afery, mówiąc językiem kolokwialnym, należy potraktować to, jako coś zupełnie naturalnego. Wtedy na pewno ta informacja nie wzbudzi u dziecka niepotrzebnej zazdrości.
