Problemy z dysleksją

Właściwe zdiagnozowanie dysleksji dokonuje się najczęściej za pośrednictwem psychologa w pierwszych latach nauki szkolnej. Jednak uważna obserwacja dziecka znacznie młodszego (w wieku przedszkolnym) może wskazać na ewentualne powody do niepokoju bądź ich brak, schorzenie to objawia się bowiem od najmłodszych lat w sposobie zachowania i preferencji dziecka. Przykładowo, słaba koordynacja ruchowa dziecka, brak zacięcia do rysowania czy układania puzzli, a także opóźnianie się raczkowania mogą wskazywać na zaczynające się problemy. Oczywiście, zaobserwowanie tego typu objawów niekoniecznie świadczy o początkach dysleksji, a może być po prostu wynikiem indywidualnego cyklu rozwojowego dziecka. Jednak powinny zwrócić uwagę rodziców i wzmóc dokładność ich obserwacji.

Zanim jednak psycholog potwierdzi, bądź zaprzeczy naszym obawom sami rodzice mogą spróbować podjąć pewne środki zaradcze, proste ćwiczenia z mamą i tatą, które mogą znacznie zniwelować niepokojące objawy. Przede wszystkim warto skupić się na ćwiczeniu najprostszych czynności dnia codziennego. Wiązanie butów czy zapinanie guzików, mimo iż początkowo wykonywane nieporadnie, potrafi znacznie poprawić koordynację ruchową dziecka ponieważ wymaga zaangażowania obu półkul mózgu. Pożytecznymi i skutecznymi ćwiczeniami są również rysowani i układanie puzzli. Początkowo dziecko najprawdopodobniej będzie nieco niechętne takim czynnościom, jeżeli jednak zauważy, iż rodzice chętnie bawią się z nim w ten sposób oraz doświadczy aprobaty mamy czy taty dla swojej aktywności, wiele może się zmienić. Rodzice powinni również pamiętać, że wszelkiej aktywności ich dziecka powinien towarzyszyć niesłabnący zachwyt i aprobata rodziców, gdyż stanowi ona najlepszą motywację i zachętę dla podejmowania dodatkowej aktywności dziecka. Warto również poświęcić trochę czasu i często czytać maluchowi. Sprzyja to bowiem uświadamianiu sobie przez malucha dźwięków słów oraz ich znaczenia, zacznie również zwracać baczniejszą uwagę na dłuższe wypowiedzi, zdania i ich strukturę. Na rozwój i stymulację posługiwania się językiem przez dziecko doskonale wpływa również rozmowa. Zainteresowanie rodziców tym, co dziecko ma im do powiedzenia, prowokowanie go do stawiania pytań oraz komentowanie rzeczywistości uczy podstaw logicznego myślenia oraz sprzyja zwiększeniu tempa rozwoju języka. W dzisiejszych czasach korzystnie może wpłynąć również zachęcanie dziecka do korzystania z komputera, ponieważ używanie myszki i gry edukacyjne, jakich pełno jest w sieci, mają ogromne znaczenie dla poprawienia koordynacji oko-ręka. Ponadto, kształtują orientację w przestrzeni, oswajają z widokiem liter oraz uczą ortografii.

Jeżeli pomimo wysiłku rodziców i czasu poświęconego na pracę z dzieckiem objawy dysleksji nie ustępują konieczna jest wizyta u psychologa. Jego rola polega przede wszystkim na ustaleniu dokładnego zakresu nieprawidłowości oraz trudności dziecka oraz opracowaniu zestawu ćwiczeń, które musi ono wykonywać. Ćwiczenia te powinny zawierać zarówno te, które dziecko powinno wykonywać pod okiem specjalisty ale również takie, które pozwalają ćwiczyć z dzieckiem w domu. Ćwiczeniami takimi mogą być proste zabawy z piłką oraz naśladowanie i rozpoznawanie odgłosów rozmaitych zwierząt. Ćwiczenia mogą również obejmować rozpoznawanie różnic na wskazanych obrazkach, odnajdywanie w książce wyrazów zaczynających się tak samo czy rozpoznawane przedmiotu, który dziecko ma trzyma w rączce przy zasłoniętych oczach.

Dysleksja stanowi ważny i powszechny problem, jednak, podkreślmy jeszcze raz, najczęściej stanowi ona jedynie problem z niewłaściwym stymulowaniem rozwoju językowego i przy odpowiedniej dozie ćwiczeń może być całkowicie zniwelowana. Dlatego jeszcze przed wizytą u psychologa warto jest podjąć we własnym zakresie pracę z maluchem i poprzez ćwiczenia i trening minimalizować stopień ewentualnych zaburzeń.