Support w opiece nad dzieckiem

Pierwszą rzeczą, która przychodzi do głowy młodym rodzicom, jest poszukanie jakiejś pomocy, która przynajmniej częściowo może odciążyć ich z opieki nad dzieckiem i mógłby przez jakiś czas zająć się dzieckiem. Kogo wybrać, komu powierzyć własne maleństwo. Zaprosić opiekunkę lub poprosić o pomoc babcię czy dziadka? Z kim dziecko będzie czuło się najlepiej? I jaki wpływ na sytuację będzie miała „pomoc” osoby z zewnątrz?

Przede wszystkim zastanów się, ile czasu Twoje ukochane dziecko powinno spędzać bez obecności rodziców. Jeśli mówimy tylko o dwóch lub trzech godzinach tygodniowo, nie należy walczyć długo z wyborem i niania i babcia będzie dobra. W tak krótkim czasie, trudno spodziewać się jakichkolwiek komplikacji. Jeśli musisz zostawić dziecko na dłuższy okres czasu, na cały dzień, zapewne powinnaś rozważyć wszystkie "za" i "przeciw". Po pierwsze, trzeba zwrócić uwagę na wiek dziecka, ponieważ to właśnie od niego wiele zależy. Z opinii psychologów wynika, że ​​jeśli dziecko nie ma więcej niż sześć miesięcy, na dostosowanie się do obecności innej osoby musi mieć dużo czasu, zwłaszcza, że dziecko jest wyraźnie przywiązanie do matki. Ale po siedmiu miesiącach dziecko w sposób naturalny doświadcza głębokiego odrzucenia, od osoby, do której są przywiązani. W tym wieku dziecko przeżywa nie tylko problemem związane z częściowym zerwaniem emocjonalnego i fizycznego kontaktu z matką, ale także strach przed pojawieniem się obcych nieznanych osób dorosłych.

Po drugie, zastanów się, czego oczekujesz od osoby, która ma się zająć Twoim dzieckiem w czasie, kiedy Ciebie nie ma. I to jest bardzo ważne, aby twój przyszły „asystent”, jeżeli możemy go tak nazwać mógł nie tylko karmić dziecko i chronić go, ale także bawić się z nim i inicjować aktywności i szkolenia opracowane zgodnie z wiekiem i indywidualnymi cechami dziecka. Jednak także nie powinien się bać dać mu możliwość zdobycia nowych umiejętności i doświadczeń. Aby wesprzeć jego pierwsze samodzielne kroki, choć to często niewygodne i niezręczne (na przykład dostać grzechotką) często mogą zachęcić dziecko do podejmowania dalszych działań i osiągania sukcesów.

Tak więc, pytanie jest wciąż aktualne kogo wybrać?

Babcię? Kiedy dzieckiem opiekuje się jego babcia, rodzice mogą stanąć w obliczu pewnych problemów. Jak pokazuje praktyka, mimo, że babcia to jakby nie było rodzina i z pewnością żywi wobec dziecka delikatniejsze uczucia niż na przykład pielęgniarka, częściej zdarza się tak, ze przejawia wysoki poziom lęku w stosunku do dziecka. Stąd częste próby ograniczenia wolności dziecka, po raz kolejny zamiast pozwolić mu coś zrobić samemu. Babcia zawsze jest bogatym zbiorem różnych doświadczeń życiowych, w tym posiada doświadczenie w edukacji swoich własnych dzieci, więc prezentacji z Twojej strony wszelkich roszczeń i żądań w zakresie opieki, edukacji i rozwoju dziecka, może spotkać się z negatywną reakcja z jej strony. Nie zawsze babcia może naprawdę zainspirować dziecko coś wyjaśnić i nauczyć go czegoś. I nie dlatego, że nie chce, ale dlatego, że całe życie zajmuje się czymś innym i nie ma możliwości i umiejętności, aby móc to zrobić.

Ponadto, w przypadku konfliktu między małżonkami dotyczącego zachowania się dziecka rodzice często starają się przerzucić winę za to, co dzieje się na ramiona babci. Zgadzam się, bardzo często, próbując wyjaśnić swoje własne błędy, rodzice wprowadzają takie argumenty, jak „On zawsze zachowuje się tak z moją babcią”, co oznacza mniej więcej tyle, że babcia rozpieszcza dziecko. Być może te zarzuty nie są pozbawione zdrowego rozsądku i zasadności. Często babcia jest bardzo stara się spełniać każde pragnienie ukochanego potomstwa, starając się jak najmniej zakazywać. Czasami ślepa miłość babci, dla której dziecko to anioł, tworzy sytuację, która w szybkim tempie wymyka się spod kontroli. Ale, niestety, do tych oskarżeń będzie uprawniony tylko osoba całkowicie pozbawione lub zrzucająca z siebie odpowiedzialności za wychowanie dziecka.

Z doświadczeń z dziećmi wynika, że ​​dzieci, które przechodzą pod opiekę przedszkolnych i szkolnych instytucji szczególnie z pod skrzydeł babci, przeżywają duże trudności w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami. Często mają problemy związane z komunikacją, a także z przyjęciem zasad i przepisów, które istnieją w grupie rówieśniczej. Zdarzają się sytuacje, gdy nauczyciel lub to, o co prosi nauczyciel wydaje się zbyt trudne i surowe dla dziecka, nie dlatego, nie potrafi ono wykonać polecenia, ale że dlatego, że jest przyzwyczajone do innego stylu komunikacji i trudno jest mu się przestawić.

Często babcia widzi swoją pomoc w wychowywaniu dziecka, jako warunek wystarczający do ingerowania w relacje z dziećmi, co pozbawia małżonków prawa głosu we własnej rodzinie. Ten problem jest ściśle związany z konfliktem wewnątrz-pokoleniowym, zwłaszcza, jeśli jest to wrogość między synową i teściową. W tym przypadku, stałe nieporozumienia są gwarantowane. To jak, tak na prawdę powinniśmy się zachowywać w stosunku do dziadków? Lista możliwych komplikacji jest bardzo długa i zarazem nie można zgodzić się na to pomysł, że powinniśmy absolutnie odmawiać pomocy z ich strony w wychowywaniu dziecka. Wszakże Twój syna lub córka to ulubiona, adorowana istota, która jest uwielbiana, to ta część rodziny, która gromadzi ją i jednoczy.

Jeśli chcemy od razu wykluczyć wszelkie komplikacje w stosunkach z babciami i dziadkami, musimy dać im do zrozumienia, że ​​doceniamy ich pomoc, a także przywiązujemy dużą wagę do ich rad. Wtedy babcie i dziadkowie czują się ważni i szanowani, a co ważniejsze, czują, że są traktowani poważnie. W ten sposób można rozwiązać wiele potencjalnych problemów. Kiedy powstają różnice zdań, a te nie oszukujmy się są prawie zawsze, zwłaszcza, że ​​edukacja dzieci została poddana w ostatnich latach dużym zmianom - nie powinnaś niezwłocznie reagować złością typu: "W końcu to moje dziecko, ja wiem, co robić!." Lepiej jest powiedzieć babci spokojnie o rozbieżnościach, które uważamy za ważne. Przyjazny i uprzejmy stosunek tworzy atmosferę harmonii, a babcia ma wrażenie, że liczysz się z jej zdaniem i chcesz jej słuchać. Wreszcie, nie powinniśmy nadużywać babcinej miłości, aby cieszyć się komfortem i wolnością. Dlatego lepiej jest starać się budować relacje, tak, że babcia nie zamienił się w mamę zastępczą.