Życzliwość od podstaw

Jeśli nie chcesz popełniać zbyt wielu błędów wychowawczych musisz pamiętać o jednaj zasadzie. Najważniejsze dla Twojego dziecka są nie Twoje słowa, ale przykład jaki przekazujesz mu swoim zachowaniem. Maluchy to naprawdę wspaniali obserwatorzy i są w stanie zauważyć wszelką niespójność w naszym zachowaniu. Musimy zatem mieć się na baczności, aby nie zaczęły powielać naszych niepożądanych zachowań. Dzieci nie potrafią jeszcze samodzielnie oceniać a co jest dobre a co jest złe. Intuicyjnie są jednak przekonane, że to co czynią ich rodzice jest słuszne. Jeśli zatem w celu wyperswadowanie czegoś używasz krzyku, Twoje dziecko zapewne nie pomyśli, że nie lubi kiedy krzyczysz, więc samo nie będzie się tak zachowywać. Wyciągnie raczej zupełnie przeciwny wniosek – pomyśli, że skoro wykorzystujesz krzyk dążąc do celu, to jest to skuteczne narzędzia i samo zacznie go używać. Podobnie jeśli brzdąc zbije kolegę na placu zabaw, a ty ukarzesz go klapsem, aby sam poczuł jak to jest, kiedy ktoś go uderzy, to maluch zamiast poczuć empatię do rówieśnika pomyśli że przemoc jest dobrym sposobem na rozwiązywanie konfliktów.

Dlatego szczególnie przy dziecku musisz dbać o to, aby Twoje zachowanie było wzorcowe. Staraj się z szacunkiem i życzliwością traktować napotkanych ludzi. Kiedy idziesz z maluszkiem do sklepu, staraj się zwrócić jego uwagę na to w jaki sposób rozmawiasz z ekspedientką, używaj jak najwięcej słów takich jak „proszę” czy „dziękuję”. Ważne, aby dziecko zrozumiało, że należy być miłym nie tylko dla przyjaciół i osób z rodziny, ale dla każdego napotkanego człowieka. Należy od najmłodszych lat wyrabiać w nim szacunek do każdego człowieka, bez względu na to jak wygląda i jakie ma poglądy. Nie możemy w żaden sposób pokazać dzieciakowi, że dzielimy osoby na te gorsz i te lepsze. Wszystkich powinniśmy traktować z życzliwością niezależnie od osobistych sympatii czy antypatii. Staraj się także rozmawiając z innymi jak najczęściej się uśmiechać. Dziecka powinien zauważyć, że pozytywne emocje oddziałują na rozmówcę i bardzo umilają kontakty. Kiedy samo zacznie uśmiechać się do kolegów czy starszych osób, z pewnością spotka się z pozytywną reakcją z ich strony.

Jednak oprócz kontaktów z innymi, musimy także pokazać maluchowi odpowiednie wzorce zachowania we własnym domu. Rodzice powinni bardzo uważać na to w jaki sposób zwracają się do siebie przy dziecku. Muszą mieć świadomość, że wszelkie patologiczne reakcje z ich strony mogą zostać potem powielone przez ich potomstwo. Dlatego pielęgnuj w dziecku wrażliwość na potrzeby i problemy drugiego człowieka. Starajcie się z domy wychodzić sobie naprzeciw i z uwaga się wysłuchiwać. Dzieciak powinien nauczyć się, że najwspanialszym narzędziem do dzielenia się swoimi radościami i smutkami jest rozmowa. Rozmawiajcie dużo także z nim. Postarajcie się nauczyć go wyrażania uczuć. Dzięki takim zachowaniom zaobserwowanym w domu rodzinnym wasze dziecko zapewne w przyszłości będzie miało mniejsze tendencje do krzywdzenia innych i do skupiania się tylko i wyłącznie na swoich potrzebach. Ważne jest również, aby ukształtować w maluchu szacunek do osób starszych. Powinno mieć ono świadomość, że sposób w jaki zwraca się do koleżanek w przedszkolu czy rodzeństwa, powinien być inny od tego w jaki zwraca się do rodziców.

Oczywiście jesteśmy tylko ludźmi i nikt z nas nie jest w stanie w każdej sytuacji zachowywać się idealnie. Jeśli więc zdarzy Ci się zachować w naganny sposób – nakrzyczeć bez powodu na męża, odburknąć miłej ekspedientce czy robić afery bez powodu, to nie znaczy jeszcze, że wszelkie trudy związane z wychowaniem poszły na marne. Ważne w takim momencie jest w miarę zrozumiały sposób wytłumaczyć dziecku, że poniosły nas emocje, ale przede wszystkim musimy zdecydowanie wyrazić samokrytykę i przyznać przed naszym dzieckiem, że zachowaliśmy się źle. Dzięki temu brzdąc nie tylko będzie mógł oddzielić pozytywne zachowania od negatywnych, ale będzie wiedział, że kiedy sam popełni błąd, to nie jest to jeszcze żadna tragedia i że można go naprawić.